Volvo S60 2.0T - Opel Insignia 2.0T
Σε μια κατηγορία που κυριαρχείται από αυτοκινητικά-τοτέμ, σε επίπεδο κύρους, ονόματος αλλά και ουσίας, η κατάκτηση μεριδίων αγοράς και αριθμών πωλήσεων μπορεί να επιτευχθεί μόνο διά της πλαγίας οδού: συνδυάζοντας τον premium χαρακτήρα των κορυφαίων ανταγωνιστών με άκρως ελκυστικές τιμές. Αυτό κατάφερε το Insignia, και επιβραβεύτηκε με τον τίτλο του Αυτοκινήτου της περασμένης Χρονιάς, αυτό προσπαθεί τώρα και το νέο Volvo S60...ΝΑΙ, η κατηγορία εκτείνεται σε μεγάλο εύρος, αφήνοντας χώρο για αυτοκίνητα παρόμοια σε διαστάσεις, αλλά ανόμοια σε τιμή. Και, όταν μιλάμε για διαφορές που φτάνουν μέχρι και... double score (!), τότε το κόστος ανάγεται σε κριτήριο αποφασιστικό, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα την ποιότητα, τη συμπεριφορά και την απόδοση. Φυσικά, δε θα μπορούσαν να μην υπάρχουν και εκπρόσωποι του είδους που ακροβατούν ανάμεσα σε premium κατασκευές από άποψη ποιότητας και τεχνολογίας, αλλά και σε τιμές λογικές που τα καθιστούν πιο προσιτά, τοποθετώντας τα, από οικονομικής πλευράς, στο κάτω άκρο της κατηγορίας.
Παρουσιασμένο στην Έκθεση της Γενεύης, το Volvo S60 είναι το νεότερο μέλος των μικρομεσαίων σεντάν. Είναι βελτιωμένο εφ’ όλης της ύλης και φρέσκο σε σχεδιασμό, όπως άλλωστε μας συνηθίζει τελευταίως η σουηδική εταιρεία, που έχει αναγάγει το σκανδιναβικό ντιζάιν σε πρωτεύον χαρακτηριστικό μιας διαφορετικής ταυτότητας. Και αν, όπως λένε οι σχεδιαστές, το συναίσθημα είναι το πρώτο και το τελευταίο κριτήριο επιλογής ενός αυτοκινήτου, τότε σωστά πράττει δίνοντας στα αυτοκίνητά της το «οργανικό» βιομηχανικό ντιζάιν του Βορρά, στοχεύοντας -πέρα από έναν πρώτο εντυπωσιασμό- στη διαχρονικότητα, αλλά και στο δυναμισμό των γραμμών του (προσέξτε μόνο τη σφηνοειδή μορφή που πρωτοείδαμε στο XC60). Έπεται ασφαλώς και η τεχνολογία, εκφραζόμενη με τον καλύτερο δυνατό τρόπο από το νέο 4κύλινδρο σύνολο 2,0 λίτρων: υπερτροφοδότηση, άμεσος ψεκασμός καυσίμου και μεταβλητός χρονισμός βαλβίδων φροντίζουν γι’ αυτό.
Από την άλλη πλευρά, αντίπαλο δέος και άμεσος ανταγωνιστής, οικονομικά, τεχνικά και ποιοτικά, το «παρασημοφορημένο» με τον τίτλο του Αυτοκινήτου της Χρονιάς Opel Insignia. Δίλιτρο, υπερτροφοδοτούμενο και αυτό -αλλά χωρίς άμεσο ψεκασμό-, σε κάθε περίπτωση πάντως εντυπωσιακά ταχύ και άκρως λογικό σε τιμή. Σε έκδοση προσθιοκίνητη (διατίθεται και ως τετρακίνητο), με 6άρι χειροκίνητο σασμάν, στην περίπτωσή μας με ζάντα 19άρα και οπωσδήποτε από κάθε άποψη δυναμικό. Το ντιζάιν εδώ σαφώς περισσότερο πραγματιστικό, γερμανικό, αλλά και πιστό στη θεωρία που θέλει πλέον τα σεντάν πιο μοντέρνα, επηρεασμένα από γραμμές που παραπέμπουν σε κουπέ, και άλλοτε αποτελούσαν αποκλειστικό προνόμιο των τελευταίων.
Στη μέση, ως συνήθως, ο αγοραστής, που και με καθαρά οικονομικά κριτήρια θα θεωρήσει τα αυτοκίνητα, εκτός από εναλλακτικά ως προς τα βαριά χαρτιά της κατηγορίας, επιλογές με χαρακτήρα, άποψη και κύρος. Επί το έργον, λοιπόν...
Εκ των έσω
Περνώντας, μετά τις πρώτες, εξ αποστάσεως εντυπώσεις, στο εσωτερικό των αυτοκινήτων, δε συναντάμε εκπλήξεις αισθητικές ή εργονομικές. Δε θα περιμέναμε, άλλωστε, τίποτα λιγότερο από τη γνώριμη προσήλωση στην πρακτικότητα τόσο των Σουηδών όσο και των Γερμανών. Ποιότητα κατασκευής και συναρμολόγησης είναι δεδομένες και, αν σε κάτι υπολείπονται τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα από τους πανάκριβους αντιπάλους τους, αυτό δεν είναι η ουσία, αλλά το φαίνεσθαι, η εμφάνιση και η απτή ποιότητα των επιλεγμένων υλικών. Οι θέσεις οδήγησης είναι εξίσου καλές και ρυθμίσιμες και στις δύο περιπτώσεις, αν και στην πράξη αποδεικνύεται πως το Opel έχει το καλύτερο κάθισμα, το πιο άνετο και ξεκούραστο, μετά την πολύωρη δοκιμή μας. Ωστόσο, η στιλιστική του προσέγγιση, που επιβάλλει μια έντονη καμπύλη της οροφής, αφαιρεί «αέρα» πάνω από τα κεφάλια των πίσω επιβατών. Εκτός από αυτήν την παράμετρο και παρά τις -μικρές είναι η αλήθεια- διαφορές σε διαστάσεις, οι χώροι για τους επιβάτες είναι ανάλογοι και στα δύο αυτοκίνητα. Ωστόσο, το Insignia, λόγω μεγαλύτερου μήκους (4.830 χλστ. έναντι 4.628) και μικρότερου μεταξονίου (2.737 χλστ. έναντι 2.776), προσφέρει μεγαλύτερο χώρο για τις αποσκευές τους (500 λίτρων αντί 380).
Γυρνώντας το κλειδί στη μίζα ή πατώντας το διακόπτη εκκίνησης, στην περίπτωση του S60, οι 4κύλινδροι κινητήρες ζωντανεύουν, φέρνοντας δύο διαφορετικούς κόσμους σε αντιπαράθεση. Ναι μεν 2λιτροι υπερτροφοδοτούμενοι και οι δύο, αλλά με άμεσο ψεκασμό ο σουηδικός (οπότε και με συμπίεση 10:1), με έμμεσο και 9,3:1 ο γερμανικός. Καινοτομία στον πρώτο η συστέγαση στροβίλου και πολλαπλής εξαγωγής σε μία μονάδα όχι χυτευμένη, αλλά κατασκευασμένη από φύλλα μετάλλου, που προσφέρει πλεονεκτήματα στην απόκριση -χάρη στη μέγιστη εκμετάλλευση των παλλόμενων κυμάτων καυσαερίων- και στην κατανάλωση (λόγω μικρότερων θερμικών απωλειών).
Βέβαια, η πραγματική αρετή του κινητήρα των 203 ίππων/6.000 σ.α.λ. είναι η απόδοση των 30,6 χλγμ. ροπής σταθερά από τις 1.750 σ.α.λ. έως τις 4.000 σ.α.λ., σε συνδυασμό με την εξαιρετική γραμμικότητα της καμπύλης ισχύος, την ευστροφία και την ομαλή λειτουργία του συνόλου. Ταυτόχρονα, δείχνει πιο πρόθυμος σε σχέση με την πρώτη μας συνάντηση κάτω από το καπό του S80, αφού τώρα έχει να επιταχύνει λιγότερη μάζα (1.605,5 κιλά, σύμφωνα με τη μέτρησή μας). Αν από κάτι αδικείται ο κινητήρας του Volvo, αυτό είναι οι σχέσεις του 6τάχυτου αυτόματου κιβωτίου του, οι οποίες είναι μακριές (προφανώς για λόγους οικονομίας), αλλά και αραιές σε κλιμάκωση. Ενδεικτικά αναφέρουμε πως με 6η στις 1.000 σ.α.λ. βγάζει 46,5 χλμ./ώρα, ενώ με 3η στον κόφτη ξεπερνά τα... 200 χλμ./ώρα.
Στο Insignia, αφού ξεπεράσεις την αρχική έκπληξη από το βαρύ συμπλέκτη και το σκληρό επιλογέα των 6 ταχυτήτων, ανακαλύπτεις έναν κινητήρα με φοβερό βάθος στις χαμηλομεσαίες, ο οποίος δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης ως προς τη δύναμη που παράγει στους 4 κυλίνδρους του (220 ίπποι/5.300 σ.α.λ. είναι εδώ η μέγιστη τιμής ισχύος), δεν έχει όμως αυτήν την απόλυτη γραμμικότητα που χαρακτηρίζει το σουηδικό σύνολο. Είναι δηλαδή αισθητά πιο απότομο και «εκρηκτικό» σε απόδοση στις χαμηλομεσαίες στροφές, η μεγαλύτερη ροπή του (35,7 χλμ.) αποδίδεται ψηλότερα από ό,τι αυτή του S60, ενώ αποδεικνύεται αναπόφευκτα και περισσότερο απαιτητικό σε καύσιμο. Απόρροια της τεράστιας δύναμής του είναι το μπροστινό σύστημα να σπινάρει και να χαζεύει κατά την επιτάχυνση, αδυνατώντας πολλές φορές, και με ευθύνη φυσικά της κατά τόπους ποιότητας της ελληνικής ασφάλτου, να βγάλει αποφασιστικά την ισχύ στο δρόμο, φανερώνοντας όμως παράλληλα τα όρια της ανάρτησης. Η δύναμη του Ιnsignia είναι αυτή που αρχικά εντυπωσιάζει, εντούτοις στο τέλος της ημέρας είναι το ξεκούραστο στιλ του κινητήρα του S60 που κερδίζει την εκτίμησή σου.
Ομοιότητες και διαφορές
Ποιες είναι οι διαφορές σε επίπεδο ανάρτησης; Ως προς τη διάταξη, βρίσκουμε γόνατα ΜακΦέρσον συνδυασμένα με αντιστρεπτική εμπρός και στις δύο περιπτώσεις, ενώ πίσω το μεν Opel προσφέρει ανάρτηση τεσσάρων συνδέσμων, το δε Volvo πολλαπλών. Η ισχύς του Insignia επιβάλλει, όμως, μια σκληρότερη ρύθμιση αμορτισέρ-ελατηρίων, που αναπόφευκτα -συνυπολογίζοντας τις 19άρες ζάντες με το 40άρι προφίλ ελαστικών- αντιδρά «ξερά» στις εγκάρσιες ανωμαλίες του οδοστρώματος. Παράλληλα, το σπινάρισμα κατά την επιτάχυνση ή τη στροφή δεν είναι -στις ελληνικές συνθήκες, όπως προαναφέραμε- σπάνιο φαινόμενο. Βέβαια, το Οpel, πέρα από τις μικρότερες κλίσεις που θα πάρει το αμάξωμά του, δίνει την εντύπωση πως έχει πιο μαζεμένες διαστάσεις κατά τις απότομες αλλαγές πορείας (και στατικά, έχοντας κατά 1 μ. καλύτερη διάμετρο κύκλου στροφής), ίσως και λόγω των χαρακτηριστικών παθητικής τετραδιεύθυνσης της πίσω ανάρτησης, που θα ενεργοποιήσουν συχνά πυκνά το σύστημα ελέγχου ευστάθειας.
Το S60, από την άλλη, χαρακτηρίζεται από τη μεγαλύτερη άνεση που προσφέρει στους επιβάτες του (και όχι μόνο σε επίπεδο ανάρτησης, αφού είναι και αρκετά πιο αθόρυβο σε σχεδόν όλες τις καταστάσεις κίνησης), ενώ αποτελεί προσόν η παρουσία των (έξτρα) ελεγχόμενων σε απόσβεση αμορτισέρ, με τις γνωστές τρεις σκάλες, Comfort, Sport, Advanced, που θα ανταποκριθούν στις απαιτήσεις κάθε οδηγικού στιλ. Μην περιμένετε θαύματα, όμως διαφορές υπάρχουν στο βαθμό ελέγχου του αμαξώματος. Μεγάλες αποκλίσεις δεν υφίστανται, αντίθετα, στα συστήματα διεύθυνσης, που χρήζουν βελτίωσης και στα δύο αυτοκίνητα, περισσότερο στο Insignia και λιγότερο στο S60, σε ό,τι αφορά το βαθμό αίσθησης και πληροφόρησης που προσφέρουν. Σε αυτό το σημείο θα προκαλούσαμε τους κατασκευαστές να αντιγράψουν τους... ανταγωνιστές τους!
Τα φρένα, πάντως, αποδεικνύονται στο ύψος των περιστάσεων και των ιπποδυνάμεων, με νικητή, παρά τη σχετικά μεγάλη διαδρομή του μεσαίου πεντάλ, το S60, το οποίο ακινητοποιείται από τα 120 χλμ./ώρα σε 56,2 μ., τη στιγμή που το Insignia χρειάζεται επιπλέον 1,4 μ. Συνεχίζοντας με τη γλώσσα των αριθμών, είναι φυσικό, λόγω δύναμης και κιβωτίου και παρά τα επιπλέον 52 κιλά του, το Οpel να κερδίζει όλες τις επιταχύνσεις εν κινήσει και από στάση πλην μίας: των 30-50 χλμ./ώρα με 3η, που φανερώνει την ελαστικότητα του κινητήρα της Volvo. Από εκεί και πέρα, καταγράφονται διαφορές που φτάνουν το 1,1 δλ. στα 0-100 χλμ./ώρα (7,8 δλ. έναντι 8,9 δλ.), 1,9 δλ. στα 80-120 με 4η (6,0 αντί 7,9) και 1,3 δλ. στην κάλυψη ενός χλμ. από στάση. Στην τελευταία μέτρηση και τα δύο βρίσκονται κάτω από τα 30 δλ., αποδεικνύοντας πως πρόκειται για γρήγορα αυτοκίνητα, παρά τον «οικογενειακό» μανδύα του σεντάν που τα περιβάλλει. Ιδίως το Insignia επιτυγχάνει τιμές που συγκαταλέγονται στις κορυφαίες της κατηγορίας, αποδεικνύοντας για ακόμα μία φορά το δυναμικό χαρακτήρα του.
Εν κατακλείδι
Καταφέρνουν τελικά οι δύο ανταγωνιστές να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων που επιβάλλει η κατηγορία; Μα, φυσικά! Δυναμικά, πολιτισμένα, καλοφτιαγμένα και με το απαραίτητο κύρος. Συν τοις άλλοις, κάθε άλλο παρά πανάκριβα, αφού τα πραγματικά πενταψήφια ποσά κτήσης τους ξεκινούν με «3», και όχι με «5», όπως σε άλλα μοντέλα της ευρύτερης κατηγορίας. Μεταξύ τους, η επιλογή κάθε άλλο παρά εύκολη υπόθεση είναι: Αλλού ξεδιπλώνει το ένα τις αρετές του, αλλού το άλλο. Στα σημεία, πάντως, το Volvo S60 είναι εκείνο που προσφέρει τον περισσότερο ισορροπημένο και ομοιογενή χαρακτήρα καθώς και τη γραμμικότητα, που εκφράζεται από τον κινητήρα του και επεκτείνεται σε κάθε πτυχή της προσωπικότητάς του: στην οδική συμπεριφορά, στην ποιότητα κύλισης, στη συμπεριφορά της ανάρτησης. Το Insignia, από την άλλη, δε φείδεται ποιότητας, επιδόσεων και χώρων και, με κύριο προσόν την εντυπωσιακή του δύναμη και το σπορτίφ χαρακτήρα, χάνει μόνο στις λεπτομέρειες, που θα ολοκλήρωναν, θα έδιναν -αν θέλετε- το ένα «κλικ» παραπάνω στη γενικότερα πολύ καλή εικόνα του. Σημείο και αυτό έκφρασης και μετάφρασης της εναλλακτικότητας με συγκεκριμένο τρόπο από κάθε κατασκευαστή..._ 4Τ
«Η δύναμη του Ιnsignia είναι αυτή που αρχικά εντυπωσιάζει, όμως στο τέλος της ημέρας είναι το ξεκούραστο στιλ του κινητήρα του S60 που κερδίζει την εκτίμησή σου.»
ΧΡΩΜΑ ΧΡΗΜΑΤΟΣ
Η βασική έκδοση του Οpel Insignia στα 2,0 λίτρα ξεκινά από τα 28.760 ευρώ και αυξάνεται στα 30.310 ευρώ στις πλουσιότερες εκδόσεις Sport και Cosmo. Σε αυτές θα βρει κανείς σχεδόν τα πάντα, από έξι αερόσακους, ζάντες αλουμινίου 18 ιντσών, προβολείς ομίχλης, ΕSP, στην τελευταία μάλιστα και διζωνικό κλιματισμό. Μια εναλλακτική είναι η επιλογή της βασικής έκδοσης (που είναι αρκετά πλούσια για βασική) με την προσθήκη του πακέτου προαιρετικού εξοπλισμού Navi Pack 1, που συμπεριλαμβάνει σύστημα πλοήγησης και τα -πολύ καλά- προσαρμοζόμενα φώτα AFL+, με επιπλέον κόστος 1.530 ευρώ.
Το 2λιτρο S60 διατίθεται σε τρεις εκδόσεις, την Kinetic των 30.300 ευρώ, τη Momentum των 32.900 και τη Summum των 35.450 ευρώ. Η βασική του έκδοση περιλαμβάνει μεταξύ άλλων διζωνικό κλιματισμό, cruise control, ΕSP, έξι αερόσακους και ζάντες αλουμινίου 16 ιντσών, ενώ την καλύτερη επιλογή αποτελεί η μεσαία έκδοση, που περιλαμβάνει και αισθητήρες παρκαρίσματος, ηλεκτρικά αναδιπλούμενους καθρέφτες, 17άρες ζάντες και αισθητήρες βροχής.
ΥΠΕΡ/ΚΑΤΑ
VOLVO S60 2.0T
ΥΠΕΡ/ΓΡΑΜΜΙΚΟΤΗΤΑ ΚΙΝΗΤΗΡΑ/ΑΝΕΣΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ/ΧΩΡΟΙ ΕΠΙΒΑΤΩΝ
ΚΑΤΑ/ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΚΙΒΩΤΙΟΥ ΤΑΧΥΤΗΤΩΝ
OPEL INSIGNIA 2.0T
ΥΠΕΡ/ΔΥΝΑΜΗ/ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ/ΧΩΡΟΣ ΑΠΟΣΚΕΥΩΝ
ΚΑΤΑ/ΑΙΣΘΗΣΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ
ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ
- Η ΣΧΕΔΙΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ-ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΗΣ VOLVO
- Η ΣΠΟΡΤΙΦ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ INSIGNIA
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ
- NA ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΕΙ ΑΝΤΙ ΝΑ ΕΚΝΕΥΡΙΖΕΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΛΩΡΙΔΑΣ ΤΗΣ VOLVO, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΣΑΜΕ ΣΤΗΝ... ΕΛΛΑΔΑ
- ΝΑ ΕΙΧΕ ΑΛΛΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟ ΤΑΜΠΛΟ ΤΟΥ INSIGNIA, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ... ΚΑΦΕ;
ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ
Τα... ακριβά
Μercedes C-Class
Ανανεωμένη, δυναμική και τόσο σπορ όσο χρειάζεται για να κλείσει τα στόματα αυτών που πίστευαν πως η Mercedes φτιάχνει αυτοκίνητα οδηγικά αδιάφορα, για καλοστεκούμενους συνταξιούχους. Χωρίς να απεμπολήσει την πίστη της στην ποιότητα, που την καταξίωσε στη συνείδηση του κόσμου ως τον Νο 1 κατασκευαστή κύρους, η γερμανική εταιρεία προσφέρει με τη C-Class και οδηγική ευχαρίστηση. Ανάρτηση, πλαίσιο και κινητήρας αποτελούν ένα τρίπτυχο που όμοιό του δύσκολα θα βρει κανείς στην κατηγορία, ειδικά στις σπορτίφ, AMG εκδόσεις της. Ακολουθώντας τα σημεία των καιρών, έστειλε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας το μηχανικό υπερσυμπιεστή, αντικαθιστώντας τον με στροβιλοσυμπιεστή εξάτμισης, άμεσο ψεκασμό καυσίμου και μεταβλητό χρονισμό βαλβίδων, ενώ διατήρησε τη χωρητικότητα στα 1,8 λίτρα, ένα επιπλέον ατού για τα ελληνικά δεδομένα.
Αυτό, βέβαια, ουδόλως μειώνει την τιμή της, που με τη δυνατή έκδοση του κινητήρα της (C250 των 204 ίππων) ξεκινά από τα 57.200 ευρώ, και στη «φιμωμένη» C200 των 184 ίππων από τα 50.900 ευρώ. Ωστόσο, στη Μercedes δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ό,τι πληρώνεις παίρνεις...
BMW 3
Με την πρώτη ματιά η BMW γοητεύει με την άκρως δυναμική της εμφάνιση. Είναι ίσως από τα καλύτερα σχεδιασμένα αυτοκίνητα της γκάμας της βαυαρικής εταιρείας - και όχι μόνο. Η ουσία δεν υστερεί σε τίποτα του φαίνεσθαι, αφού και εδώ οι παραδόσεις (βλέπε «Freude am Fahren», ήτοι ευχαρίστηση στην οδήγηση) τηρούνται ευλαβικά. Με τον ατμοσφαιρικό 6κύλινδρο άμεσου ψεκασμού με μεταβλητό χρονισμό, σύστημα Start-Stop και 218 ίππους, η 325i απλώς... δεν παίζεται σε επίπεδο επιδόσεων, οδηγικής συμπεριφοράς και δυναμικών χαρακτηριστικών. Το «πρόβλημα» είναι πως η χωρητικότητα του συνόλου φτάνει τα 2.996 κ.εκ. και καθιστά τη χρήση της στην Ελλάδα σχεδόν απαγορευτική, παρά τη λογική -για τα κυβικά- τιμή των 54.559 ευρώ. Η εναλλακτική του ατμοσφαιρικού 2λιτρου συνόλου των 170 ίππων (αλλά μόλις 21,4 χλγμ.) αφαιρεί αρκετά από το... σεξαπίλ του μοντέλου και την «αρχοντιά» που επιδεικνύουν στις χαμηλομεσαίες στροφές οι υπερτροφοδοτούμενοι ανταγωνιστές του. Φυσικά, μειώνει σημαντικά την τιμή, συμπιέζοντάς την στα 38.979 ευρώ.
Audi A4
Το πώς η Αudi βρέθηκε ανάμεσα στους premium κατασκευαστές αποτελεί αντικείμενο μελέτης που συνδέεται άρρηκτα με το όνομα του Φέρντιναντ Πιχ, και σίγουρα κατασκευαστές σαν την Volvo και την Opel θα έπρεπε να το έχουν ως ευαγγέλιο. Ιστορικά πρόκειται για τον πρώτο εναλλακτικό κατασκευαστή που κατάφερε να σπάσει το δίπολο Στουτγάρδης-Μονάχου. Πρόοδος μέσω της τεχνολογίας, και όχι έπεα πτερόεντα, αλλά πράξεις, με κινητήρες άμεσου ψεκασμού σε όλες τις κατηγορίες, για παράδειγμα, την ώρα που οι λοιποί επαναπαύονταν στις δάφνες τους. Το Α4, αν και το γηραιότερο των ανταγωνιστών (από το 2007 στο... κουρμπέτι), συγκαταλέγεται στις κορυφαίες προτάσεις της κατηγορίας, με τον αειθαλή 2λιτρο TFSI να έχει αναβαθμιστεί στους 211 ίππους και με -ακόμα πιο εναλλακτική- τη λύση του 1.800άρη αδελφού του των 160 ίππων. Έτσι, καταφέρνει να παίζει σε δύο ταμπλό σε θέμα τιμής (από 38.400 ευρώ η μικρή, από 57.200 η μεγάλη έκδοση), με κοινό παρονομαστή σε κάθε περίπτωση το δυναμισμό, την οδική συμπεριφορά αλλά και την ποιότητα, που εκτόξευσαν τη βαυαρική φίρμα από τα... αλώνια στα σαλόνια.